சபரியை தேடி சடிதியில் பயணம்

இரவு பகலைத் தேட இதயம் பாலனை தேட
அலைகள் அமைதி தேட விழிகள் சபரியின் வழியை தேட

சபரி நோக்கி புறப்பட்டோம் குருவின் துணையோடு
சுற்றுகின்றதே  தினம் தினம் எங்கள் மனம்
மின்னுகின்றதே விண்ணில் நட்சத்திரம்

அது

 எந்தன் கனவைச் சொல்லி அழைக்குமோ
சரண கீதம் ஒலிக்குமோ!!

வாழ்க்கை என்னும் பயணம் இங்கே தூரம் தூரம்
எங்கே மாறும் எங்கே சேரும் சொல்லும் காலம்
தென்றல் வந்து பூக்கள் ஆடும் அதுவொரு காலம்
மண்ணில் சிந்தி பூக்கள் வாடும் இலையுதிர் காலம்

சரணம்சொல்லி சபரிக்கு செல்லும் இதுவல்லவோ காலம்

குருவின் துணையோடு அவன்வாசல் வந்ததே நம்காலம்

வீசும் காற்று ஓய்வைத் தேடி எங்கே போகும்
பூக்கள் பேச வாயிருந்தால் என்ன பேசும்
மாலை நேரம் பறவைக் கூட்டம் கூட்டைத் தேடும்
பறவை போனால் பறவைக் கூடு யாரைத் தேடும்

மனம்முழுதும் சந்தன மணம்கமழ அவன் வாசல் தேடும்

நெய்யின் வாசம் அவன் தேகமெங்கும் வழிந்து ஓடும்

நெஞ்சம் உருக அவன் பெயரை சொல்லி பாடும்

கண்களில் வழிந்தோடும் கண்ணீர் சொல்லும்

இந்த சபரிபயணத்தின் பெருமை…..

பன்வேல் பாலனின் அருமை…

சுவாமியே சரணம் ஐயப்பா!! குருவே சரணம்!!