குருவின் அருளால்
மாலை அணிந்தேன்
கை இருப்பினில்
இருப்பது நின்னருளே
நெஞ்சக் கருவினில்
திளைத்த ஆருயிரே
மெய் உருகி நின்னருள்
நினைத்து நின்றேன்
வாய் மூடி மௌனித்து
ஊமை ஆனேன்
இருப்பது நின்னருளே
நெஞ்சக் கருவினில்
திளைத்த ஆருயிரே
மெய் உருகி நின்னருள்
நினைத்து நின்றேன்
வாய் மூடி மௌனித்து
ஊமை ஆனேன்
குருவின் பூஜையில்
உன் பேரழகு
கண்டு பிரம்மித்தேன்
உன் பேரழகு
கண்டு பிரம்மித்தேன்
குருவின் பேச்சினால்
தேய்ந்தன கவலைகள்
உன் முழு
நிலவெனும் முகவழகால்
பாய்ந்தன கண்ணீர்
அருவி போல
தீர்ந்தன என் ஆசையெல்லாம்
தீராத மெய்யருள் தந்ததனால்
ஆறாத நோய்களெல்லாம்
ஆறக் கண்டேன்
கசந்த வேப்பிலை
இனிக்கக் கண்டேன்
இகழ்ந்தோர் எல்லோரும்
போற்றக் கண்டேன்
உதிர்ந்த பூக்கள்
மாலையாகுதம்மா
புதிர்களெல்லாம் விடை காணுதம்மா
உயர் சீலன் பாலகன்
எமைத் தேடி வந்த நேரமம்மா
தேய்ந்தன கவலைகள்
உன் முழு
நிலவெனும் முகவழகால்
பாய்ந்தன கண்ணீர்
அருவி போல
தீர்ந்தன என் ஆசையெல்லாம்
தீராத மெய்யருள் தந்ததனால்
ஆறாத நோய்களெல்லாம்
ஆறக் கண்டேன்
கசந்த வேப்பிலை
இனிக்கக் கண்டேன்
இகழ்ந்தோர் எல்லோரும்
போற்றக் கண்டேன்
உதிர்ந்த பூக்கள்
மாலையாகுதம்மா
புதிர்களெல்லாம் விடை காணுதம்மா
உயர் சீலன் பாலகன்
எமைத் தேடி வந்த நேரமம்மா
No comments:
Post a Comment