சதமே நீயென்று 
சிந்தித்திருப்போர்க்கு
தயவாய் உன் திருமலர் முகம் காட்டி
சிதலமாய் உடைந்திட்ட
இதயங்கள் சேர்ந்திட இதழ்க்
கடையில் மிளிரும் குறுநகை காட்டி
பதறிக் கண்ணீர் சொரிகின்ற 
இரு விழிகளுக்கு 
அபயம் என்ற உனதிரு கரமும் காட்டி
நிலையில்லாதோடுகின்ற வாழ்க்கைச் சாகரத்தில்
தணலாய் வீசும் ஓர் காற்று
கடும் குளிராய் வீசும் ஒர் வாடை
இதற்கும் அதற்கும் இடையில் நான் படும்பாட்டைப் போக்க
வரப்பிரசாதமாய் குருசுவாமி வழிகாட்டல் 
முடிவுகள் எல்லாம் உன் கையில் உன்
வாக்கினிலே என் வாழ்க்கை ஐயா உந்தன்
போக்கினிலே நான் விட்டு விட்டேன்
எந்தன் குருவின் சொல் செயல் எல்லாம் நீயன்றோ 
சேவடி பணிந்தேன் கதியெனவே
சேவிக்க அருள் புரிய வேண்டும் அடியவனை