துன்பப் பூக்கள் வாடிப் போக 
இன்ப மொட்டுக்கள் முகிழட்டும் ஐயப்பா
வன்மம் என்பது ஒழிந்து போக
வாஞ்சை பெருகட்டும் ஐயப்பா

ஓம் என்ற பிரணவத்தின்

உட்பொருளாய் நீ இருந்து 

விஜய தசமியன்று 

வினை தீர்க்கும் பொருட்டு 

குருவின் பூஜையிலே

காட்சி தந்தாய் ஐயப்பா

பொய்மை என்பது இல்லாதொழிய
வாய்மை வெல்லட்டும் ஐயப்பா
ஏழ்மை வாடிப்போக
காருண்யம் தழைக்கட்டும் ஐயப்பா

மதங்கள் தோற்றுப்போக
மனிதம் வெல்லட்டும் ஐயப்பா
சந்தேகம் வாய்மூடி நிற்க
நம்பிக்கை பேசட்டும் ஐயப்பா

இச்சை கொண்டு தொழுகிறோம் உன்னை

அச்சம் தவிர்த்து எம் பாவங்கள் களைந்தாய்

அச்சம் எம் முகத்தில் தோன்றும் போது
அனிச்சையாய் உன் கரம் வந்தெம்மைத் தாங்கும்
பச்சை மரங்களிலும் அன்பு கொண்டாய்
பரவசமாய் ஆடி இயற்கையை ரசித்தாய்
மூச்சை நிறுத்தும் வரையில் உன் புகழ் பாடும்

என் கவியை தொடர்ந்து எழுத அருள் புரிவாய்

குருவின் ஆசி  கொண்டு என் கவலை தீர்ப்பாய்

தினம் உன்கண்வீச்சைக் கொடுத்து  கோடி நிம்மதி கொடுப்பாய்
வீசுகின்ற புயலும் தென்றலாகும்
ஆசை ஒன்றே ஒன்று உண்டு

குருவின் அருளால் அது நடக்க வேண்டும்  

அது வருடாவருடம் உன் மண்ணை மிதிக்க வேண்டும்

நிறைவேற நீ அருள் புரிய வேண்டும்