PANVEL BALAGAR

பா எழுதிப் பண்ணமைக்க
ஆவல் கொண்டு எமை
காரணியாக்கி காரணம் நீயாகி
இறப்பில் ஒரு உயிர்ப்பெழுத
இசைவு கொண்டனை
நீ எழுதும் நாடகத்தில் இந்த
ஏழைக்கொரு பாத்திரம்
ஊர்முழுக்க தேடியே 
உன்னைச் சரணடைந்தேன் 

திசை தப்பி இருந்த போது

சரியான திசை காட்ட

குருவினை என் கண் முன்காட்டி

அவர் கை காட்டி வழி நடக்க

புரிந்தவன் நீ
தேர் இழுக்க முனைந்து
தேரடியே எனதிருப்பாக
காவடிகள் ஆடுகின்றேன்
காவல் நீயென
பேர் எதற்கு புகழ் எதற்கு
பார் போற்றும் ஐயனே

பன்வேல் பாலகனே

வேருக்கே பெருமை
பூத்தலும் காய்த்தலும்
உன் தயவாக
ஊற்றுக்கள் எல்லாம் 
அருள்ச் சுனைகளாக
வேற்றுமைகள் இல்லை
உன் அடியவரிடை
தரிசனம் தந்தாய்

மும்பையிலும் சென்னையிலும்
பல விதமாக
உன்னருள் பெற்றவர்கள்
உனையறிந்து கொள்ள

குருவின் அர்ச்சனையில்
அருள் பூக்கும் பூக்களாய்
உனதாலயம் சபரி  உலகமெங்கும் -மன
இருள் விலக்கி நிற்குதே
மன்னுயிர் காத்து

சுவாமியே சரணம் ஐயப்பா