PANVEL BALAGAR

 

குருவடிவழகே உந்தன் 
திருவடி என் நிழலே
மருவும் பன்வேல்
மனதில் பதிந்த குடிலே

கருவும் உந்தன் நாமம் சொல்ல
உருகும் எந்தன் மனமே
கருத்தில் உன்னை நிறுத்தினோர்க்கு
கவலையில்லை இனியே

பெருகும் கங்கை யமுனை
உந்தன் கால் கட்டை விரலில் 
உருகிக் கண்ணீர் மல்கி
நனைக்கும் உந்தன் பதமே

குரு நிதம் செய்யும் பூஜை

நிழலாக எமை தொடர

நிதம் பன்னிரண்டை தாண்டியே

குரு விரல் அசைவிலே அருள் தருவாயே

உலவும் புவியதனில்
பரவும் உந்தன் முகம் கண்டு

பரவசமாகி அனைவரும்

பலவும் கண்டு உணர்ந்தோம்

பன்வேல் கண்டு தெளிந்தோம்

உந்தன் அருள் போல் எங்கும் இல்லையே

எங்கள் குரு போல் கண்டதும் இல்லையே
பெருகும் கண்ணீர் துடைக்கும்
இரக்கம் உள்ள குருவின் குருவே

இளகும் மனங் கொண்ட
இறையே பரம்பொருளே
இறைஞ்சி நிற்கும் எம்
குறைகள் களைய வருவீர் உடனே

குரு நீ அரு நீ குருவின் இறை நீ
எனையாள்கின்ற மறை நீ
வருவாய் வரம் தருவாய்
உன் சேவடி பணிந்தோமே பன்வேல் வாழும் பாலகனே